Het coronavirus zet de wereld op zijn kop en zorgt voor een regelrechte crisis. Het resultaat? Serieuze en ernstige nieuwsberichten en zware gesprekken. Om het hier en daar een beetje lichter en luchtiger te maken, verschijnt elke woensdag een column van Hans Verstraaten over opmerkelijke zaken binnen de retail.

“Hé, Tommy, kom je opa weer eens opzoeken!”
“Ja, opa, we moeten een werkstuk maken over het jaar 2020 en u hebt dat jaar meegemaakt, toch?”
“Nou en of! Het ergste jaar uit de Nederlandse geschiedenis!”
“Erger dan de Tweede Wereldoorlog, opa?”
“Oh ja, veel erger, al mag je dat geloof ik niet zeggen. Honderdduizenden Nederlanders stierven.”
“Maar Google heeft het over duizenden Nederlanders.”
‘Verbaast me niks. Er werd toen ontstellend met cijfers gesjoemeld. We werden geregeerd door een criminele bende. Ze sloten ons maandenlang op. Maan-den-lang! Mensen waren doodsbang.”
“Was u ook doodsbang, opa?”
“Oh nee, ik niet. Opa zat in het verzet.”
“Wat hield dat in, opa?”
“Opa kwam ’s avonds met een zes, zeven vrienden bijeen. In het diepste geheim dronken we bier. En een van die vrienden had een snackbar. Dat was op last van die criminelen gesloten. Maar hij had het lef om de achterdeur open te zetten. Met gevaar voor eigen leven.”
“En u, opa?”
“Bij de ingang van Albert Heijn stond een flesje Dettol en een keukenrol. Moest je je desinfecteren. Weet je wat je opa deed? Die liep gewoon naar binnen. Zonder die Dettol. En dan ging opa met zijn karretje midden op het gangpad staan zodat mensen zich nog maar heel moeilijk aan die anderhalvemeterregel konden houden.”
“Wat was dat voor regel, opa?”
“Dat je bij iedereen anderhalve meter uit de buurt moest blijven. Dat verordonneerden die criminelen zodat burgers van elkaar zouden gaan vervreemden. Maar ze kregen ons er niet onder.”
“Denkt u nog vaak aan 2020 terug, opa?”
“Oh ja. Je draagt zo’n oorlog de rest van je leven mee. Soms word ik ’s nachts gillend wakker. Heb ik een nachtmerrie gehad – maar die nachtmerrie is wel echt gebeurd. Opa staat voor de ingang van een winkel. Opa mag alleen naar binnen met een kapje voor zijn mond. Opa weigert. Opa blijft stug staan. En dan wordt opa door een agent aangesproken...”
“Tjee opa, wat een verhaal! En wat een jaar was dat!”
“Het was de hel. Het was erger dan... nou ja, laat ik die Tweede Wereldoorlog er maar buiten laten. Heb je zo voldoende, Tommy?”
“Meer dan genoeg, opa, meer dan genoeg!”