Wibra kruipt steeds nadrukkelijker uit zijn schulp. Dat gebeurt onder leiding van ceo Bas Duijsens. Hij is net als commercieel directeur Wim Smit en financieel directeur Per Eriks sinds kort ook mede-eigenaar van de discounter.
 

Hoe voelt het om mede-eigenaar van Wibra te zijn?
“Ja, goed. Ik vind het niet heel anders dan hiervoor. Ik was ceo, ik ben ceo. We hebben een koers en die houden we. In die zin is het voor de organisatie niets nieuws. En voor mijn doen ook niet. We hebben er lang en goed over nagedacht.”
 

Ron Wierdsma houdt een minderheidsaandeel en blijft op de achtergrond betrokken, zei u toen de overname werd bekendgemaakt. Lukt het hem om op de achtergrond te blijven?
(Lacht.) “Het is nog heel vers. Hij zat er vijftig jaar en hij laat het echt niet helemaal los. Hij woont hier ook in Epe, net als enkele broers. Maar hij laat ons ondernemen en hij laat ons vrij in bepaalde keuzes. Hij heeft af en toe ideeën en die deelt hij dan, maar het is niet zo dat hij mij oplegt wat ik wel en niet moet doen. Hij heeft echt een stap terug genomen. Ik zie hem om de paar weken. Maar dan gaat het ook vaak over voetbal. Bovendien heeft hij ook als minderheidsaandeelhouder veel mogelijkheden mee te sturen.”
 

Nu de familie naar de achtergrond verdwijnt kiest Wibra steeds vaker de voorgrond. Is dat uw idee?
“Vergeleken met het verleden is er veel te melden. In het verleden hadden we geen webshop, er was toen geen faillissement (in België, red.), er waren geen grootschalige winkelsluitingen. Het liep steady door, of het ging een beetje minder. Ik zoek de voorgrond niet bewust op maar ik houd het ook niet bij me weg.” 
 

Hoe staat Wibra ervoor na de coronacrisis?
“We zijn zwaar geraakt. We verloren tijdens de lockdowns ongeveer een half miljoen per dag aan omzet. En het doet natuurlijk heel erg veel pijn als je negentien weken gesloten wordt. Je wordt als grootwinkelbedrijf maar voor een heel klein deel gecompenseerd. We hebben nog een enorme last op onze schouders die de komende jaren moet worden terugbetaald.”

(Wijst op een groot bord op de muur.) “NOW 1, NOW 2, NOW 3. Je ziet daar van alles staan, we zijn er nogal druk mee. We moeten de komende jaren vele miljoenen aan NOW-steun en uitgestelde belastingen terugbetalen. Dat zijn bedragen die je jaarlijks niet kunt investeren. Terwijl je in een markt zit met een hoop buitenlandse spelers, zowel online als offline, met wie je moet concurreren. Dat maakt het wel zuur. We zijn echter gezond. Anders dan veel andere ondernemingen hebben we geen bankschulden. Laten we daarom ook niet te negatief zijn: ik ben blij dat we open zijn en dat onze medewerkers al die tijd voor ons door het vuur zijn blijven gaan. We mogen ook trots zijn op waar we nu staan.”
 

In oktober 2020 ging Wibra in België failliet. De directe aanleiding was dat de winkels twee maanden dicht waren geweest. Maar het ging er al jaren niet goed. Waarom hebben jullie het daar laten versloffen?
“Ik kan niet zeggen dat men het daar heeft laten versloffen. Het is wel zo dat de eigenaar alles heeft gedaan om gedwongen ontslagen of winkelsluitingen te vermijden. De verliezen of de mindere performance in België werden gecompenseerd door de betere resultaten in Nederland. Door die gedwongen winkelsluiting werd het verlies opeens zo hoog dat dat niet meer kon. Dan kom je in een heel ander vaarwater. Het was voor mij ook wel de vuurdoop als nieuwe ceo. De initiële insteek was: geen faillissement. We wilden een deel van de onderneming verkopen zodat je het gezonde gedeelte overhoudt. Die procedure leidde tot een faillissement met aansluitend een doorstart.”
 

Jullie maakten er een doorstart met 36 van de 81 winkels. Waarom gaat het nu wel lukken?
“We hebben een doorstart gemaakt met de winkels die het naar verhouding beter deden dan die gesloten zijn. Of die de potentie hebben, gezien de ligging en de oppervlakte, om het goed te doen. We zijn niet doorgestart met alleen maar jonge mensen, ook iets wat de vakbond beweerde, maar met een faire doorsnede van de medewerkers die we hadden. We hebben nu een gezonde personeelslast. Want dat is in België een enorm probleem: dat je ieder jaar de lonen moet laten stijgen. Daardoor zit je in de loop der decennia, als mensen er tientallen jaren werken, met lonen die gewoon niet uit kunnen. En we hebben een nieuwe directrice in België (Claudine Nachtergaele, red.) Een Belgische dame die van de HEMA komt en die er als een tijger bovenop zit. Die komt met nieuw elan en energie in de organisatie en dat doet natuurlijk goed.” 
 

Intussen staat de teller op 41 winkels in België. Hoeveel kunnen er nog bij?
“Ik denk dat er nog wel tientallen winkels bij kunnen komen. We hebben alweer vier huurcontracten in België getekend. Omdat we er al sinds de jaren tachtig retailen zijn we er heel bekend. Net als in Nederland is iedereen met Wibra opgegroeid. Toch hebben we in heel veel steden de winkel gesloten. Niet omdat we uit die plaats weg wilden, maar omdat we op de verkeerde plek zaten of omdat de winkel er zo aftands uitzag dat we dachten: dat wordt nooit meer wat. Een nieuwe plek heb je dan niet gelijk geregeld, al is in de meeste steden wel potentieel. Ik denk dat we makkelijk richting zestig, misschien wel zeventig vestigingen kunnen in België. En dat binnen afzienbare tijd.”
 

Is in Nederland ook nog groei mogelijk?
“We hebben 211 winkels in Nederland en nog voldoende potentieel om te groeien. Andere discountformules zitten tussen vierhonderd en vijfhonderd winkels. Als je me vraagt of het er 311 kunnen worden, dan zeg ik gelijk ja. Maar we moeten op de juiste plek zitten, in de buurt van een supermarkt. Meer in de boodschappengebieden dan in de winkelgebieden. We zijn in Nederland met verschillende locaties bezig, ook met relocatie.” 
 

Mikt u op een bepaald aantal winkels?
“Nee, ik wil gezond groeien zonder druk. Zeker met tientallen winkels. Maar hoe hard het gaat hangt af van de mogelijkheden die er komen.” 

Dit is een deel van een uitgebreid interview in het aprilnummer van RetailTrends. Het hele verhaal is hier te lezen. Nog geen member, kijk dan hier voor de mogelijkheden.