Birmingham. De tweede stad van het Verenigd Koninkrijk. Een miljoenenstad. Een interessante stad. Zeker vanuit retailperspectief. Een studiereis van het platform Supermarkt & Ruimte toonde dat vorige maand aan.

Degelijke supermarkten in het lage, ultralage en het (lage) middensegment zijn er in overvloed. Net als succesvolle wijkvoorzieningen en retailparken die hoge omzetten halen. Daarnaast vormt de binnenstad de locatie van de nog steeds toonaangevende Bullring, het iconische winkelcentrum.

Het speelveld aan supermarkten en convenience stores

Grote supermarktspelers zijn er volop in het Verenigd Koninkrijk. Zoals Tesco (marktleider), Sainsbury’s, Asda en Morrisons. Allemaal Britse ketens. Samen goed voor 70 procent marktaandeel.

Morrisons
Maar de Duitse Aldi en Lidl timmeren hier ook aan de weg. Samen goed voor 15 procent marktaandeel. En de angst voor Aldi lijkt hier levensgroot. Want vaak werden de prijzen van de goedkoopste producten in de Britse supermarkten vergeleken met de producten van Aldi. Ik vraag me ten zeerste af of dat een juiste marketingstrategie is.

Verder zijn Waitrose, Marks & Spencer, Coop en Iceland ook nog bekende namen bij onze westerburen.

Het land kent ook vele ‘independents’, in feite franchisers als Spar. En ook zijn ‘niet nader genoemde convenience stores’ uiterst talrijk in het Britse winkellandschap, dat er in totaal 47 duizend kent.

Welke supermarkten zijn er bezocht?

Allereerst zijn dat Waitrose en Marks & Spencer. Beide in het hogere segment. Ook in Birmingham kunnen mensen die het kunnen betalen goed terecht. Het middensegment is echter zeer goed vertegenwoordigd. Met name door de vier grootste Britse ketens. De grotere vestigingen zijn in feite hypermarkets. Met ook grote non-foodafdelingen en een ruim assortiment aan sterke drank. Een populair product op de Britse eilanden.

De tijd lijkt wat te hebben stilgestaan. De gigantische Asda zag er nog het beste uit. Al miste ik een ‘ziel’. Morrisons, Tesco en Sainsbury’s lijken veel op elkaar. Rommelig. Breed aanbod. En naar eigen zeggen goed functionerend. Maar mijn mening is dat er sprake is van weinig vernieuwing. Angst voor elkaar. En angst voor de Aldi.

Aldi Süd is een prima winkel. Met een beter aanbod dan bij ons. Dat, in combinatie met lage prijzen, zorgt ervoor dat Aldi onder het Britse publiek populairder wordt. Met name in het niet al te rijke Birmingham worden er goede zaken gedaan.

Speciaal in mijn optiek is Iceland, een Britse keten gespecialiseerd in bevroren voedsel. Lage (eenheids)prijzen voeren de boventoon. Absoluut een bezoek waard, aangezien in ons land een dergelijke keten niet bestaat. Verder: veel grootverpakkingen. Handig, voor als je 30 Snickers tegelijk wilt kopen.

Ook interessant was MB Metro. Een islamitische supermarkt met gigantische bevroren vissen. Vermeldenswaard is ook The Food Warehouse. Dat ook grossiert in grootverpakkingen.

Volledig uniek is de keten Company Shop. De supermarkt met extreem lage prijzen waar je alleen in kan met een speciaal pasje. Dat wordt verstrekt aan hardwerkende ambtenaren (bijvoorbeeld onderwijzers, politiemedewerkers, brandweermannen en -vrouwen) die moeite hebben om de eindjes aan elkaar te knopen. Een variant op de voedselbank. Laten we hopen dat dit in ons land niet nodig zal zijn.

Retailparken en wijkwinkelcentra

Omdat supermarkten met grote metrages vaak gevestigd zijn in retailparken, zijn deze ook bezocht. Zoals St. Andrews Shopping Park. Of Sainsbury’s Castle Vale. Samenvattend: goed met de auto bereikbare plekken met een groot aanbod aan discount en het (lagere?) middensegment zijn spekkoper. Dat geldt eigenlijk overal ter wereld, maar met name in Birmingham zijn dit de goudmijntjes waar veel omzet wordt gegenereerd.

Ook is nog het winkelcentrum Swan Shopping Centre bezocht. Wij zouden dat een ’versterkt wijkwinkelcentrum’ noemen. Dat geen enkele schoonheidsprijs verdient. Maar wél voldoet aan de sterke Britse behoefte tot consumeren. Swan Shopping Centre is dan ook een walhalla voor de gemiddelde Britse consument.

Swan Shopping Centre

Bullring

Wat wél allerlei prijzen heeft binnengehaald betreft het binnenstadscentrum Bullring. Volledig herontwikkeld aan het begin van deze eeuw. Bullring kan op zich een kleine opknapbeurt gebruiken. Maar de impact van het centrum was destijds enorm en is nog steeds van kracht. Bullring zette Birmingham als retailstad weer op de kaart. Hét voorbeeld voor veel oude industriesteden. Want deze gaan ook in het huidige post-industriële tijdsgewricht floreren als de retail stevig wordt verankerd in de binnenstad.

The Jam House van Jools Holland

Retail kan niet zonder horeca. En een dergelijke studiereis kan ook niet zonder een bezoek daaraan. Een absolute aanrader betreft de bar/nachtclub The Jam House. Met elke avond live muziek van topkwaliteit. Het is het etablissement van Jools Holland. Ooit de pianist van The The. En tevens gastheer van het bekende BBC-programma Later with Jools Holland. Waarin wereldsterren aanschuiven. En ook nieuw talent. The Jam House ademt in alle opzichten ook deze sfeer.

Birmingham. Vaak een vergeten stad. Maar dat is onterecht. Ook hier wordt er stevig gegentrificeerd, geïnvesteerd en geconsumeerd.