Onze columnist Hans Verstraaten lijkt een neus te hebben voor opmerkelijke zaken binnen de retail. Hij is de beroerdste niet en deelt ze graag met ons. Elke woensdag om precies te zijn.

Nogal wat retailers zijn momenteel in de war. Hoe te voldoen aan de maatregelen van het RIVM en wat betekenen die maatregelen eigenlijk? Harry Smeets heeft een winkel in keukenartikelen en houdt zich keurig aan de RIVM-regels.  

Overdag.
 “Kan ik u helpen, meneer?”
“Zeker. Ik zoek een vergiet.”
“Die hebben we wel hoor. Maar even een vraag: waarom zweet u zo?”
“Euh... Het is buiten nogal heet.”
“Maar u bent nu binnen. Hier is airco. Het is achttien graden.”
“Nou ja... ik zweet nog van buiten.” 
“En u staat wel erg dicht bij me. Minder dan anderhalve meter.”
“Zeg, wat is dit? Een kruisverhoor?”
“Wij volgen in deze winkel strikt het RIVM-beleid.”
“Haha! Dat beleid wijzigt zo ongeveer per uur!”
“Kritiek op het RIVM is hier niet welkom. Nog een vraag: bent u getest?”
“Om een vergiet te kopen? Kom nou toch!”
“Wij verkopen alleen aan klanten die getest zijn en die niet zweten. Goedendag meneer.”

“Goedemiddag mevrouw, kan ik u helpen?”
“Ja, ik kom voor die aanbieding uit de folder, die van de koekenpan voor negen euro. Geweldige aanbieding!”
“U zit er niet bepaald jong uit. Mag ik vragen hoe oud u bent? En wilt u alsjeblieft anderhalve meter afstand houden.”
“Ik ben 74 jaar jong.”
“Dan bent u een groot risico. Bent u getest?”
“Moet ik getest zijn om een koekenpan te kopen?”
“De regels van het RIVM zijn heilig voor ons. Kunt u deze vragenlijst invullen?”
“Dat zijn 25 vragen – 25 vragen voor de aanschaf van een koekenpan van negen euro! En hier, vraag 23: leven uw ouders nog? Ik ben 74, wat denkt u zelf?”
“Ik heb geen idee. Neemt u even een kwartiertje voor de RIVM-lijst?”
“Rot toch op. Ik ga wel naar de Blokker.”

“Goedemiddag jongeman, wat kan ik voor je doen?”
“Volgens mijn moeder is de koekenpan hier in de aanbieding.”
“En waar is je moeder?”
“Die zit thuis.”
“In quarantaine?”
“Welnee. Ze werkt al een paar maanden thuis.”
“Hou oud ben jij?”
“Zestien. Waarom? Moet je meerderjarig zijn om een koekenpan te kopen?”
“Geen grapjes jongeman. Daar zijn het de tijden niet voor. Ben je de laatste drie maanden nog naar een feestje geweest?”
“Een keertje. Mijn zus was jarig.”
“En hoeveel mensen waren er op dat feestje?”
“Eens even kijken... Susan, Amber, Willemijn, Francisca, Astrid, nog een Willemijn, Roos, mijn ouders en mijn broer David.”
“Veel te veel. Ben je daarna getest?”
“Nee. Waarom?”
“Omdat RIVM dat zegt.”
“RI wat?”
“Wegwezen jij!”

’s Avonds.
“Hoe ging het vandaag met de winkel, schat?”
“Ik moest weer alle zeilen bijzetten! Niemand houdt zich nog aan de RIVM-regels! Dit is een land vol verwende kinderen! Geen anderhalve meter, niet testen, maar wel zweten en feesten! Het is te schandalig voor woorden!”
“Laat me raden: weer geen omzet, hè?”