Iedereen heeft er wel ten minste een in de kast: een spijkerbroek. Vaak is echter nogal wat mis met de productie. Arbeiders krijgen te weinig loon en het milieu wordt onnodig belast. ABN AMRO zocht uit wat dat kost en sectorbanker retail Henk Hofstede legt uit hoe een eerlijk prijskaartje van een jeans eruitziet. 
 

2 miljard jeans
Jaarlijks gaan er wereldwijd 2 miljard jeans over de toonbank.
 

4,9 miljard euro
In 2017 werd in de EU voor 4,9 miljard euro aan jeans geïmporteerd. De wereldmarkt was toen goed voor 42 miljard dollar.


97,5%
97,5% van de Bengaalse kledingfabrieken kent geen vakbonden. Een derde van de arbeiders in Indiase spinnerijen en weverijen heeft te maken met een vorm van gedwongen arbeid.


5000 spijkerbroeken
Een gemiddelde arbeider in Bangladesh produceert 5000 spijkerbroeken per jaar. Hij komt jaarlijks 1060 euro tekort om een normaal leven te kunnen leiden.


32,90 euro
Het gat tussen de gangbare retail-inkoopprijs en een eerlijke prijs is 32,90 euro.


3 tot 5 jaar
In India werken veel jonge meisjes 3 tot 5 jaar in spinnerijen in het kader van Sumangali, waarbij ze het grootste deel van hun loon pas na afloop van hun contract krijgen. Deze vorm van gedwongen contractarbeid is verantwoordelijk voor een derde (€10,85) van alle verborgen kosten.


8,40 euro
In de fase van katoenproductie in India is het true price-verschil 8,40 euro per jeans. Daarvan is 4,85 euro te herleiden tot milieukosten door bijvoorbeeld veelvuldig gebruik van water en verontreinigd grondwater door pesticiden. De sociale kosten zijn 3,55 euro en worden onder meer veroorzaakt door structurele onderbetaling en kinderarbeid.


Het eerlijke prijskaartje
De true price-methodiek maakt inzichtelijk welke elementen op sociaal en milieuvlak niet in een productprijsprijs zijn meegenomen en berekent het werkelijke prijskaartje. ABN AMRO deed voor het rapport De verborgen kosten van een spijkerbroek - True pricing in de jeansketen onderzoek naar die prijs van een gemiddelde jeans. Daarbij waren een willekeurige keten in India (katoenteelt, spinnerijen en weverijen) en Bangladesh (productie) het uitgangspunt. Het onderzoek maakt duidelijk op welke plekken in de keten de kosten worden afgewenteld op arbeiders en het milieu. Daarnaast bevat het aanbevelingen om het true price-gat te verkleinen, ook als dat betekent dat de inkoopprijzen stijgen. Denk bijvoorbeeld aan langetermijninvesteringen in de keten voor eerlijke lonen. Kijk voor het volledige rapport op insights.abnamro.nl/sector/retail/