Tweedehandskleding heeft niet meer zo’n stoffig imago als het ooit had. Onder meer door promotie van vloggers en BN’ers lijkt de ‘Instagram- en Youtube-generatie’ warm te lopen voor gedragen kleding. United Wardrobe timmert al zo’n vijf jaar aan de weg met zijn ‘online kledingkast’ om naar eigen zeggen tweedehandskleding uit de winkelstraat hip te maken.

De studenten Thijs Verheul, Thijs Slijkhuis en Sjuul Berden begonnen in 2014 aan het avontuur voor een tweedehandskledingmarktplaats. Het idee: kleding die in iemands kast ‘over is’ matchen aan iemand die op zoek is naar items om zijn kledingkast aan te vullen. “We willen één netwerk neerzetten dat zich helemaal toespitst op het linken van die vraag en dat aanbod”, vertelt Berden. Volgens hem zou het best kunnen dat over een tijdje tien procent van de kleding tweedehands wordt gekocht. 

Europese ambitie
Het drietal begon als start-up in een studentenkamer in Wageningen. Inmiddels werken er veertig man op het kantoor in Utrecht. Het aantal gebruikers is gegroeid naar ongeveer 3,5 miljoen en maandelijks vinden er zo’n honderdduizend kledinguitwisselingen tussen koper en verkoper plaats. Berden noemt het platform ‘aardig succesvol’. “Maar voor ons gevoel zitten we pas op één procent. We willen nog verder Europees uitrollen en ook binnen de Nederlandse markt zit nog veel ruimte.” De buitenlandse ambitie die compagnon Verheul eerder uitsprak om binnen twee jaar in heel Europa beschikbaar te zijn, is nog niet verwezenlijkt. Alleen in België, Frankrijk en Duitsland kunnen consumenten buiten het thuisland gebruikmaken van de diensten van United Wardrobe. Volgens Berden heeft dat vooral te maken met logistieke redenen. “We willen per land een integratie aangaan met minimaal één of twee verzendbedrijven. Die zoektocht vertraagt de uitrol. De verzendintegratie is wel heel belangrijk, want daardoor kunnen wij het verzendlabel aanmaken voor de verkoper. Verkopers hoeven zo geen verzendkosten voor te schieten en kopers kunnen zo in de gaten houden waar hun pakket is.”

Verdere internationale uitrol is nog wel een doel op zich. Aan het eind van dit jaar staat er een lancering in een nieuw land op de planning, maar om welk land het gaat, staat volgens Berden nog niet vast. Hoewel de focus van United Wardrobe op het buitenland ligt, is het zaak de thuismarkt niet te vergeten. Er wordt constant gezocht naar nieuwe features, meent Berden. Een daarvan is de samenwerking met PostNL sinds februari, wat het verzendproces ook in eigen land makkelijker maakt. De voormalige RetailRookie bood al verschillende verzendopties en vervoerders aan. De gebruiker hoeft niet meer zelf een verzendlabel aan te maken en daarnaast ontvangt de verzender een track & trace-code van PostNL, waardoor hij meer controle heeft op het verzendproces. “Dit werkt door van de producten op de feed tot de werking van de winkelwagen tot de orderafhandeling.” 

Frontrunner
Een samenwerking als met PostNL is nu mogelijk, omdat de naamsbekendheid van United Wardrobe is gegroeid. Het online platform begon met die groei toen het zijn eerste zak groeigeld van 250 duizend euro ontving om een grote professionaliseringsslag te maken. Als de stap naar een nieuw Europees land wordt gemaakt, bestaat de kans dat een nieuwe investeerder wordt gezocht voor een groei-injectie. Maar op dit moment redt het bedrijf zich onder meer met de tien procent-commissie die op zijn bankrekening blijft ‘plakken’ na iedere verkoop. Het maken van winst is nog steeds niet het hoogste doel van de tweedehandskledingmarktplaats. “We willen vooral frontrunner zijn als het gaat om de verkoop van de tweedehandskleding en impact maken op de mode-industrie.” Daarmee gaat United Wardrobe de strijd aan met fast fashion-spelers als Primark en H&M. Al blijft dat met name door de lage prijzen van dat soort ketens lastig, meent Berden. “Die items zijn al goedkoop in de winkel. Bij ons kost een H&M-shirtje een euro of vier en daar komen de verzendkosten nog bij. Omdat de kwaliteit meestal niet erg hoogwaardig is, is het na een paar keer dragen moeilijk te verkopen is. Mensen kopen zo’n soort item daarom liever nieuw bij H&M zelf, helemaal als het in de sale nog eens goedkoper is. Een merk als Nike doet het beter bij ons.”

Toch richt United Wardrobe zich net als H&M en Primark op mainstream fashion. Volgens Berden beslaat die categorie zo’n negentig procent van wat de gemiddelde consument in zijn kledingkast over heeft. Om de strijd met de fast fashion-industrie aan te blijven gaan en tweehandskleding ‘echt groot’ te kunnen maken, moet het modeplatform volgens Berden goede kwaliteit kleding aanbieden en de prijs daarbij zo laag mogelijk houden. “Daarom zit we erg op pricing. Fashion is en blijft een prijzenspel.” Naast de onlangs geopende outlet op het platform is de lancering van location source eind deze maand een van de wapens voor het laag houden van die prijs. Gebruikers kunnen met deze tool zien welke items in de buurt beschikbaar zijn en deze zelf ophalen, zodat de verzendkosten achterwege blijven. “Daardoor kun je zo echt voor twee of drie euro shirtjes gaan kopen. Misschien is dat voor ons al wel genoeg om in H&M en andere goedkopere merken volume te gaan draaien.”