Een witte parfumdoos met zwarte randen lijkt niet de meest sexy inspiratiebron. Maar voor architect Peter Marino was het voldoende om het ontwerp voor de vernieuwde flagshipstore van Chanel op te baseren. Het bewuste parfumdoosje is het ontwerp dat Coco Chanel in 1921 creëerde voor Chanel nr. 5. Het in 1996 gebouwde pand kreeg een totale facelift dankzij de zestien panelen van wit gestreept glas in een zwart metalen rooster. Deze grootste boetiek van Chanel in de Verenigde Staten mag met zijn 1300 vierkante meter en nieuwe uiterlijk met recht een vlaggenschip genoemd worden. 

De kenmerkende parels van Chanel vormen in overtreffende trap de eyecatcher in het ontwerp. Een bijna twintig meter hoog parelkettingsculptuur, ontworpen door Jean-Michel Othoniel, vormt het middelpunt in de winkel. Het beeldhouwwerk van roestvrijstaal en glaskralen slingert via de centrale trap door het pand. Wie voor de draagbare sieraden bij Chanel komt, kan op de vierde verdieping terecht. Daar is een breed scala aan accessoires verkrijgbaar, waaronder sieraden en horloges. Marino koos hier voor bladgoudaccenten als eerbetoon aan de Coromandel-schermen in het appartement van Gabrielle Chanel in Parijs.  

Wie zich een weg baant door de vijf verdiepingen tellende boetiek, komt terecht in vier verschillende kant-en-klare salons. Op de tweede verdieping bevindt zich bijvoorbeeld een schoenenwinkel, compleet met een op maatgemaakte Goossens-kroonluchter. Ook is er een verscheidenheid aan Chanel-handtassen te vinden op de tweede etage. Zo zijn er herinterpretaties van oude klassiekers te vinden en nieuwe limited edition-ontwerpen van Karl Lagerfeld. 

Het personal shopping-gedeelte, op de vijfde verdieping, is ingericht alsof het een appartement is, inclusief bijzondere kunstwerken. Door het hele pand is er een verscheidenheid aan kunstwerken van gerenommeerde kunstenaars te vinden. In totaal zijn er 35 werken van 24 kunstenaars uit twaalf landen tentoongesteld. Er is werk te zien van onder meer Robert Mapplethorpe, Jenny Holzer en Y.Z. Kami. Die laatste maakte verschillende werken, waaronder een portret van Gabrielle Chanel. 

De gestructureerde stoffen van het tapijt en stoelen zijn gebruikt als contrast met de marmeren muren en de matte afwerking. Marino koos voor tweed gestoffeerde stoelen als knipoog naar de iconische pakken van Mademoiselle Chanel. De afwerking van het pand staat symbool voor de kwaliteit van Chanel. De met de hand aangebrachte matte wandafwerkingen, handgeweven tweedtextiel en een gehamerd koperen hekwerk, zijn slechts enkele voorbeelden. In totaal zijn er vijftig ambachtslieden tienduizend uur bezig geweest om deze afwerking te realiseren.