In de rubriek Selfie schetsen we iedere maand binnen het magazine van RetailTrends een beeld van een persoon achter een retailer of merk. Zo ook van Dik Pijl, die na dienstverbanden bij onder meer MediaMarkt en BCC nu ruim vijf jaar directeur van Expert is.

Dik Pijl (59)
Ceo Nederlandse Expert Groep
Ook: verzamelaar van wajangpoppen, geen zangtalent

Op je Twitter-account staat de wat raadselachtige tekst ‘rerum novarum cupidus’. Wat bedoel je daarmee?
“Dat laat zich vertalen als ‘altijd op zoek naar nieuwe kennis’. Ik heb veel interesses, lees graag non-fictie boeken en vind het leuk om nieuwe dingen te zien. Mijn vrouw houdt veel van kunst en daarom bezoeken we regelmatig musea. Zo hebben we laatst in Wenen een aantal musea bezocht. Sommige kunstwerken spreken me op het eerste gezicht niet per se aan, maar als ik het verhaal erachter eenmaal begrijp, kan ik het wel leren waarderen.”

Je werkt al heel wat jaar in de elektronicabranche. Heb je een voorliefde voor coole gadgets?
“Ik ben een audiofreak. Op mijn kantoor staat een originele Expert-platenspeler uit 1978 – compleet met versterker en boxen – en op vrijdag draai ik platen, van Pink Floyd tot The Doors. En als ik even veel aan mijn hoofd heb, luister ik Casta Diva uit de opera Norma. Die muziek geeft rust. Een platenspeler geeft het beste geluid. Ik luister bijna geen radio, wel Spotify. De geluidskwaliteit is minder, maar gemak dient de mens.”

Welke belangrijke les heb je van huis uit meegekregen?
“Ik kom uit een arbeidersgezin en mijn ouders zeiden altijd: ‘Als je iets wilt hebben, ga je ervoor werken.’ Een wijze les, die we onze kinderen ook willen meegeven. Al heb ik weleens de neiging om het hen gemakkelijker te maken, omdat ik zelf altijd hard heb moeten werken. Gelukkig remt mijn vrouw me dan wat af. We hebben een zoon en een dochtertje. Of dochtertje, net als onze zoon is ze al in de twintig. Ze zijn me beiden even lief hoor, maar naar een dochter ben je als vader wel wat meer beschermend.”

Noem eens een eigenaardige gewoonte van je.
Lacht: “Poeh, hoeveel wil je er hebben? Ik sta elke ochtend exact om zeven minuten over zes op. Waarom die specifieke tijd? Geen idee. In elk geval niet omdat ik dan een volle nacht achter de rug heb. Ik slaap weinig, meestal ga ik ergens tussen één uur en half twee naar bed. En ik kan er niet tegen als een stoel dicht tegen een tafel aan staat. In een vergaderruimte zul je me altijd stoelen zien verschuiven. De mensen die me kennen, zullen dat wel herkennen.”

En wat weet bijna niemand van je?
“Ik verzamel krissen en wajangpoppen, die in Indonesië gebruikt worden voor poppenspellen. Thuis heb ik een kamertje met een stuk of zeventig exemplaren. Wajangpoppen hebben vaak een typerende beschildering waar je van moet houden. Ik vind het prachtig. Hoe lelijker hoe mooier, zou ik bijna willen zeggen. Als ik er ergens weer een tegenkom, gaat hij mee naar huis. Mijn vrouw zegt dan altijd gekscherend: ‘Neem die troep nou niet mee, alsjeblieft.’ Maar het hééft gewoon iets. Ik verzamel ze al 25 jaar.”

Wanneer heb je voor het laatst hardop gezongen?
“Dat is al even geleden: in de vijfde klas van de lagere school. Ik zat op een christelijke basisschool in Ridderkerk en we moesten elke maandag een nieuwe psalm uit ons hoofd kennen. Als je die kon zingen, kreeg je een tien en als je ‘m alleen kon opzeggen, een negen. Ik was de enige leerling die ‘m mocht opzeggen en toch een tien kreeg. Dat zegt vast genoeg over mijn zangkwaliteiten.”

Zou de jongen die je was trots zijn op de man die je bent geworden?
“Absoluut. Kijk, we hebben allemaal dromen. Veel mensen zeggen: ‘Als ik met pensioen ga, ga ik doen wat ik altijd al wilde doen.’ Maar je weet niet of je die tijd krijgt. Ik heb ontzettend veel herinneringen gemaakt, vooral met mijn gezin. Je leven leiden is één ding, maar het opbouwen van herinneringen is waar het om gaat. Als mijn einde komt, weet ik dat ik veel van mijn dromen heb verwezenlijkt.”