Bianca Verburg (Beter Horen) over schapen, Texel en optimisme.


Wat was het eerste wat je dacht toen je vanochtend wakker werd?
“‘Ah gezellig, onze zoon is thuis.’ Zijn vriendin woont honderd kilometer verderop en hij is dus regelmatig van huis. Onze dochter is al uit huis, ze woont maar een paar straten hier vandaan. We zien elkaar gelukkig veel, we zijn een hecht gezin.”

Je woont nu in Huizen, maar groeide op in Amstelveen. Wat is je meest dierbare jeugdherinnering?
“Mijn ouders hadden veel broers en zussen en met Kerst kwam de hele familie samen bij opa en oma. Eerst deden we spelletjes – ik heb uren mens-erger-je-niet gespeeld met mijn neven en nichten. Als het eten klaar was gingen we met z’n allen aan tafel. Natuurlijk paste dat helemaal niet, de tafels stonden door de hele keuken en woonkamer. Maar dat was ook juist het leuke. Als ik terugdenk aan mijn jeugd komen de herinneringen aan die momenten gelijk boven.”

Wat doe je om te ontspannen?
“We wonen al dertig jaar in ’t Gooi en je hebt hier alles om de hoek om tot rust te komen: water, bos, genoeg mogelijkheden om te fietsen of een eind te wandelen. Verder tennis ik met vriendinnen. Mijn ultieme plek om te ontspannen is Texel. Alleen de reis al is een belevenis op zich. Je moet op tijd zijn bij de veerboot en als dat gelukt is kijk je al snel met de wind in je haren uit over de zee. En eenmaal daar is er op sommige plekken niet eens wifi. Dat alles helpt me enorm om even uit de modus van alledag te komen. Een heerlijke plek.”

Vertel eens over je guilty pleasure.
“Nou, ik ben gek op schapen.” Lacht: “Nu ik erover nadenk – misschien hangt mijn liefde voor Texel daar wel mee samen. Ik vind het ontzettend leuke, knuffelbare wollen beesten. Ik verzamel beelden en schilderijen van schapen en hier in huis is intussen best een verzameling ontstaan. Gelukkig staan er ook miniaturen sportauto’s die mijn man spaart. Het is dus wel in balans.”

'Schapen zijn ontzettend leuke, knuffelbare wollen beesten'

Wie wil je weleens ontmoeten?
“Helaas leeft ze niet meer, maar ik had graag eens een gesprek willen voeren met Anita Roddick, oprichter van The Body Shop. Ik zou willen weten hoe zij kijkt naar alle ontwikkelingen rondom mvo en wat haar visie zou zijn op de klimaatproblematiek. Ze was een voorloper op die gebieden. Ik heb al haar boeken in de kast staan.”

Welk doel wil je nog bereiken?
“Naarmate ik ouder word, zet ik me graag meer in voor maatschappelijke thema's naast geld verdienen voor aandeelhouders. In mijn huidige baan kan ik beide combineren. Verder heb ik niet echt een persoonlijk doel dat ik nog wil realiseren. Ik ben blij met mijn baan en al ruim dertig jaar samen met mijn man, met wie ik twee gezonde kinderen heb die het goed doen. Ooit was mijn doel marketingmanager worden. Dat werd ik op mijn 28e en daarna heb ik geen strakomlijnde doelen meer opgesteld. Ik liet het wat meer los en pakte de kansen die zich voordeden en me leuk leken. En dat is goed uitgepakt, ik heb bij veel leuke bedrijven gewerkt.”

Wat is je persoonlijke uitdaging?
Ik sla weleens door in de hoeveelheid energie die ik in mijn werk stop. Ik heb een leuke baan, dus dat gaat een beetje ongemerkt. Zeker in het laatste kwartaal is het druk met de voorbereidingen voor het nieuwe jaar. Dan moet ik bewust tijd inplannen om te ontspannen. Als je tijdig even gas terugneemt heb je uiteindelijk weer meer energie.”

Waar kun je niet zo goed tegen?
“Ik stoor me aan mensen die altijd beren op de weg zien. Ik ben een rasoptimist. Ik denk altijd in kansen en ik denk dat ik daardoor het beste uit mezelf kan halen.”

Zou het meisje dat je was trots zijn op de vrouw die je bent geworden?
“Trots is misschien niet het goede woord, tevreden wel. Mijn moeder moest haar baan opgeven toen ze trouwde. Dat vond ze erg jammer, maar zo ging dat in die tijd. Ik heb me daar altijd over verbaasd. Misschien was het indirect wel een extra duwtje in de rug om me te blijven ontwikkelen en uiteindelijk in een bestuursfunctie te komen. Los daarvan heb ik een lieve man en kinderen en veel van de wereld gezien. Kortom: so far, so good.”