In de rubriek Selfie schetsen we iedere maand binnen het magazine van RetailTrends een beeld van een persoon achter een retailer of merk. Zo ook van Gert van Doorn, die met Primera wil groeien naar zeshonderd winkels in Nederland.

Gert van Doorn (39)
Algemeen directeur Primera
Ook: onontdekt zangtalent en (volgens zijn vrouw) een ongeduldige drammer

Welke guilty pleasure kijk je graag op tv?
“Eerlijk gezegd, ik kijk weinig tv. Maar de laatste tijd zijn mijn kinderen verslingerd aan Mr. Bean-filmpjes op YouTube. Ik was daar vroeger ook fan van. Serieus, ik lig nog steeds in een deuk. Helemaal bij die aflevering waarin hij allerlei smoesjes bedenkt om niet van een duikplank te hoeven springen. Hilarisch.”

Ben je gelovig?
“Ik ben hervormd opgevoed, met alle gebruiken van dien. Op zondag naar de kerk, bidden voor het eten. Maar ik ben nogal nuchter, dus zo rond mijn veertiende sloeg ik mijn eigen weg in. Inmiddels is mijn ‘geloof’, of levensvisie eigenlijk, dat je altijd goed moet zijn voor de mensen om je heen. Daar heb ik niet per se rituelen of God voor nodig.”

Wat vinden je ouders daarvan?
“Ze hebben me altijd geleerd dat je anderen in hun waarde moet laten en hun keuzes moet respecteren. Dat doen ze bij mij ook.”

Wat maakt je onzeker?
“Onzeker is een groot woord, maar ik moet er niet aan denken dat mijn dochtertje van twee ooit zestien wordt. Ik weet hoe jongens zijn, ik ben zelf de oudste uit een nest van vier knullen. Het was thuis een apenrotscultuur, met ons als de gorilla’s. Maar weet je, jongens redden zich wel. Dat zie ik aan mijn twee zoontjes (7 en 9 jaar – red.), maar zo’n meisje lijkt zo kwetsbaar. Ik voel die vaderlijke drang om haar voor altijd te beschermen.”

Wat weet bijna niemand van je?
“Dat ik graag zing. Nu nog alleen onder de douche en in de auto, maar het liefst ga ik op les.”

En welk liedje heb je voor het laatst gezongen?
“The River van Bruce Springsteen. In de auto, met de kinderen achterin. Het dak ging eraf.”

Wat weerhoudt je om zangles te nemen, ben je bang om niet goed genoeg te zijn?
“Als ik mijn mond weer eens opentrek, roept mijn vrouw soms gekscherend: Gert, tijd dat je op zangles gaat! Maar nee, het is gewoon tijdgebrek. Maar ik ga echt op les, hoor. Ooit.”

Trouwens, welke onhebbelijkheid slingert je vrouw weleens naar je hoofd?
Lacht: “Dat ik een ongeduldige drammer ben. En een structuurfreak. Alles moet altijd opgeruimd zijn, volgens logische indelingen. Dus elk plankje in de koelkast heeft zijn eigen ‘thema’, met vaste items. Pakken bij de pakken, dat soort dingen.”

Welke gebeurtenis heeft jouw kijk op het leven veranderd?
“Een rondreis door Kenia, die mijn vrouw en ik samen hebben gemaakt. We zagen schoonheid, maar ook grote armoede. Mensen in krottenwijken die toch gelukkig leken. Dat raakte me. Wij westerlingen zijn zo gehecht aan spullen en hoge standaarden. Maar als je elke dag maar één doel hebt – eten en drinken – dan ben je al snel gelukkig. Dit inzicht helpt me relativeren als ik me onnodig druk maak.”

Je bent vanuit een stage bij Primera gekomen en verder opgeklommen. Wat had je anders dolgraag willen worden?
“Vroeger had ik een fascinatie voor Willie Wortel. Hij liep over van de ideeën, voerde ze ook allemaal uit, maar liep nooit naast zijn schoenen. Dus uitvinder of ontwikkelaar, dat had ik best willen worden. Zo volg ik Cheddar.com, een Amerikaans innovatieplatform vol met filmpjes van uitvinders. Laatst zag ik een apparaat dat in één keer een stapel boterhammen met boter besmeert. Geweldig idee voor de horeca, toch?”

Zou de jongen die je was trots zijn op de man die je bent geworden?
“Zeker, mijn ouders hebben vanaf de grond een eigen bedrijf in de wegenbouw opgebouwd. Luxe kenden we de eerste jaren niet, maar we kregen uiteindelijk alle vier de kans om te studeren. Daar ben ik mijn ouders onwijs dankbaar voor. Ook leerden ze me doorzetten, positief blijven en plezier te hebben in wat je doet, want dan komt de rest vanzelf.”

Bron: RetailTrends 11