Kritiek op visonderzoek VWA

Het CBL heeft laten weten dat het de meetmethode die is gebruikt in het onlangs gepubliceerde visonderzoek van de Voedsel- en Warenautoriteit achterhaald vindt. De VWA constateerde dat een buitengewone hoeveelheid verpakte vis bedorven in de winkel ligt. Als maatstaf gebruikten zij de hoeveelheid vluchtige stikstofbasen in de vis. Deze stikstofbasen worden geproduceerd door bacteriën die zich in de vis bevinden en zorgen voor de karakteristieke rotte vislucht bij bederf. De Belgische Professor Johan De Bevere, op wiens autoriteit het CBL zich baseert, geeft aan dat de door de VWA gehanteerde normen gelden voor vis bewaard in ijs, en niet voor verpakte vis. Omdat verpakte vis op een hogere temperatuur bewaard wordt, worden er meer stikstofbasen gevormd, legt De Bevere uit. De vorming van deze stikstofbasen is alleen niet evenredig met bederf. De Europese regelgeving stelt dat de hoeveelheid stikstofverbindingen alleen als maat voor het bederf mag worden genomen als eerst organoleptisch (reuk, geur en kleur) bederf is geconstateerd. “De VWA heeft dat niet gedaan. België, Duitsland en Frankrijk doen dat wel”, aldus De Bevere. De VWA blijft bij zijn bevindingen: “Er is weliswaar geen enkel gevaar voor de volksgezondheid, maar normen worden wel overschreden. Er moet blijkbaar beter worden gekoeld en de houdbaarheidsdatum moet minder ver worden opgerekt.” (Zie ook RetailNews 28-06-2005)