Ik zou natuurlijk kunnen melden dat het legendarische Franse boekenprogramma La Grande Librairie en het al even legendarische Britse politieke programma The Andrew Neil Show mijn favoriete programma’s zijn – maar hé, in deze column wordt niet gelogen, dus hier mijn echte antwoord: het Nederlandse consumentenprogramma Radar. Op de eerste plaats – had ik al gezegd dat liegen op deze plek streng verboden is? – omdat ik al erg lang erg hevig verliefd ben op Antoinette Hertsenberg. Tja, die dingen gebeuren nou eenmaal, maar op de tweede plaats toch zeker ook hoe diverse retailers zich doorgaans wanhopig proberen te verdedigen voor hun wanprestaties.


Om te beginnen zijn er retailers – meestal retailertjes – die zich hoe dan ook niet wensen te verdedigen. Ze zijn plotseling verhuisd, telefonisch niet langer bereikbaar, zogezegd van de wereld verdwenen. Doorgaans gaan ze elders verder, met hun zoveelste schimmige bv’tje. Dan zijn er de vele gevallen waarbij Radar niet verder komt dan de receptie van een bedrijf. Dat is ook niet bepaald sympathiek. Dat je als kijker denkt: ‘Zeg directeur, zak...