Winkelstraten met veel winkels gericht op allochtonen hebben last van de crisis. Met klanten die niet alleen afkomen op de mediterrane sfeer, maar vooral ook op de lage prijzen, is het lastig winst te maken. “Je hebt geen trouwe klanten. Als het ergens anders ook maar een cent goedkoper is, dan gaan ze daar naar toe”, zegt winkelier Mehmet Arisoy, eigenaar van een winkel aan de Kanaalstraat in Utrecht. De omzet van veel winkeliers is dan ook flink ingezakt.
De hoge parkeertarieven maken het de winkeliers ook moeilijk. “Mensen komen voor een kilo appels en dan moet je 2,30 euro betalen voor een uur parkeren”, aldus John Smit, voorzitter van Winkeliersvereniging Lombok. Ook de huren zijn hoog en de marges laag, omdat er veel dezelfde winkels zijn die elkaar op prijs beconcurreren. “Je vraagt je soms af hoe ze het doen”, vertelt Smit.
Het reisbureau Beytours in de Kanaalstraat maakt zich echter geen zorgen. Het afgelopen jaar zag de eigenaar zijn omzet met tien procent stijgen. Nog voor 2009 houdt hij rekening met een gelijkblijvende omzet. “Ik verkoop vooral aan allochtonen. Die blijven vliegen. Soms wel vijf keer per jaar.”
De groenten en fruit die aan het begin van de Kanaalstraat niet worden verkocht, belanden deels bij de voedselbank van Lucia de Bree aan het einde van de straat. De Bree verwacht dat in de loop van het jaar steeds meer mensen bij haar aan zullen kloppen. De voedselbank in Utrecht zou een groot magazijn moeten hebben waar het eten van verschillende leveranciers kan worden verzameld en verdeeld over de stad, zegt ze. “We ondersteunen nu zo’n vijftig huishoudens en daarmee zitten we nu aan het maximale wat hier mogelijk is."
Utrechtse wijk Lombok zucht onder crisis
Gepubliceerd op 18 februari 2009 om 00:00
Reacties 0