Door Hans Verstraaten (columnist)
Ik, columnist, en Tjeerd Jegen, baas van HEMA, hebben wat gemeen. Wij beiden zijn namelijk een beetje zielig aan het worden. Ik, omdat ik almaar mijn huis niet verkocht krijg. Hij, omdat hij almaar zijn HEMA niet verkocht krijgt.
Over mijn huis: iedereen die het huis kent – van buiten en van binnen – vindt het een leuk huis. En ook nog: leuk gelegen aan de uiterwaarden van de Waal en, erg handig, vlak bij de A2. Maar kopers, ho maar. In zes maanden tijd waren er twee gegadigden. En die lieten het afweten. Twee gegadigden, die waren er ook voor HEMA dit voorjaar. En die lieten het eveneens afweten. De wereld, weten Tjeerd en ik inmiddels, de wereld is oneerlijk. Wie wil er nou niet HEMA kopen! HEMA staat beter bekend als onzeHEMA, al decennialang de leukste winkelketen van het land.
Dit voorjaar stond de leukste winkelketen voor de derde keer officieel te koop. HEMA is sinds 2007 eigendom van Lion Capital, een club bestaande uit een stelletje financiële bloedzuigers uit Londen die de winkelketen al vele jaren terug met een hoop schulden hebben belast in de verwachting...
Door Hans Verstraaten (columnist)
Ik, columnist, en Tjeerd Jegen, baas van HEMA, hebben wat gemeen. Wij beiden zijn namelijk een beetje zielig aan het worden. Ik, omdat ik almaar mijn huis niet verkocht krijg. Hij, omdat hij almaar zijn HEMA niet verkocht krijgt.
Over mijn huis: iedereen die het huis kent – van buiten en van binnen – vindt het een leuk huis. En ook nog: leuk gelegen aan de uiterwaarden van de Waal en, erg handig, vlak bij de A2. Maar kopers, ho maar. In zes maanden tijd waren er twee gegadigden. En die lieten het afweten. Twee gegadigden, die waren er ook voor HEMA dit voorjaar. En die lieten het eveneens afweten. De wereld, weten Tjeerd en ik inmiddels, de wereld is oneerlijk. Wie wil er nou niet HEMA kopen! HEMA staat beter bekend als onzeHEMA, al decennialang de leukste winkelketen van het land.
Dit voorjaar stond de leukste winkelketen voor de derde keer officieel te koop. HEMA is sinds 2007 eigendom van Lion Capital, een club bestaande uit een stelletje financiële bloedzuigers uit Londen die de winkelketen al vele jaren terug met een hoop schulden hebben belast in de verwachting dat HEMA zou blijven groeien. Meer in het bijzonder: dat de winst zou blijven groeien, zodat eerdaags de boel verkocht zou kunnen worden. Nou, niet dus. Dat stelletje financiële bloedzuigers heeft nu een blok aan het been. Bovenal een onverkoopbaar blok aan het been. Dat dan weer wel: ik gun het ze van harte. Het is een beetje een saai verhaal aan het worden, de verkoop van onze HEMA die telkenmale weer niet doorgaat. Er bestaat een VPRO-documentaire over HEMA die erg leuk is en er bestaat een erg leuke HEMA-musical. (Het woord leuk in combinatie met HEMA staat overigens ook wel bekend als een pleonasme.) Wat komt er nu? Een twaalfdelige serie getiteld: De verkoop van HEMA.
Aflevering 1, scène 1.
HEMA-baas Tjeerd Jegen komt net terug van een overleg met Lion Capital. Op het hoofdkantoor komt hij een van zijn managers tegen.
“En?” vraagt de manager met een lichte wanhoop in zijn stem. “Kopers?”
“Nee.”
“Weer niet?”
“Nee.”
“Niet een Chinees ergens?”
“Nee.”
“Of een Rus?”
“Neehee!”
Aflevering 2, scène 1.
HEMA-baas Tjeerd Jegen komt net terug van een overleg met Lion Capital. Op het hoofdkantoor komt hij een van zijn managers tegen.
“Tjeerd! En? Goed nieuws? Ja toch, zeker?”
“Nee, sorry jongen. Het is weer niet gelukt een koper te vinden.”
“Niet iemand of iets uit de VS?”
“Nee.”
“Of, ik noem maar wat, Dubai?”
“Nee.”
“Qatar?”
“Neehee!”
En dat twaalf afleveringen lang. Het zal vooral aanslaan bij mensen die ’s avonds moeite hebben om in slaap te vallen. Maar herkenbaar is het wel, voor mij althans.
“Hé Hans, hoe is het met je huis? Al verkocht?”
“Neehee!”
Als je even niet let op die enorme schuldenlast – wat inderdaad best moeilijk is – gaat het vandaag de dag redelijk met onze HEMA. Na jarenlange verliezen zijn er weer kwartalen met een lichte winst, zij het dat die lichte winst vooral komt uit de buitenlandse vestigingen. Tjeerd staat bekend als een strenge maar rechtvaardige leider en – eindelijk – als iemand met een heldere visie. En passant heeft hij een belachelijke hoop voorraden ter waarde van maar liefst 450 miljoen euro opgeruimd. Op zaterdag bezoekt hij doorgaans een HEMA, doorgaans voorzien van zijn twee kinderen, wat ik wel ontroerend vind. En hij heeft inmiddels honderden selfies gemaakt waarop hij te zien is met zijn medewerkers op de werkvloer, wat ook wel mooi is om te zien. En passant heeft hij het assortiment aangescherpt en heeft hij het aantal verlieslijdende HEMA’s geminimaliseerd.
Maar toch: ik denk te weten hoe Tjeerd zich écht voelt. Je zet iets te koop, een huis, een winkelketen. Er komen wat gegadigden op af die het uiteindelijk laten afweten, de klootzakken. Aanvankelijk denk je nog: ‘Ach, het is waarschijnlijk niet het juiste moment. Rustig afwachten maar.’ Na enige tijd begint er iets te knagen. Je gaat denken: ‘Is het wel zo’n leuk huis, is het wel zo’n leuke winkelketen?’ De twijfel slaat toe, eerst voorzichtig, dan snoeihard. Dat je gaat denken: ‘Rothuis, rotwinkelketen.’ Hé, het zou zomaar kunnen dat Tjeerd inmiddels een bloedhekel heeft gekregen aan zijn HEMA.
PS: Retailers, opgelet! Wie mijn huis koopt, krijgt er een door de gemeente Neerijnen verstrekte winkelvergunning helemaal gratis bij! Mooi toch?
Bron: RetailTrends 7/8
