Lucardi heeft de afgelopen jaren gestaag en in relatieve stilte aan de weg getimmerd. De omzetten stegen, de cijfers waren zwart en hier en daar opende een nieuwe vestiging. Maar nu gaat het gas erop, want de nieuwe eigenaar Mentha Capital brengt een frisse dosis energie mee. Directeur Theo Koomen vertelt wat we de komende tijd van de juweliersketen kunnen verwachten.

Lucardi is twaalf jaar in handen geweest van de gebroeders Saffar, die de juweliersketen in 2006 losweekten uit Retail Network. Vorig jaar gaven zij al aan een stapje terug te willen doen, waarna de zoektocht naar een nieuwe eigenaar kon beginnen. Dat is uiteindelijk het Nederlandse Mentha geworden, terwijl ook Ayad Saffar niet helemaal uit beeld verdwijnt. Hij blijft op bescheiden basis operationeel betrokken en behoudt ook een minderheidsaandeel. Mentha werkt vaker in dergelijke constructies, wat volgens Koomen een voordeel is. “Dat de oude eigenaar betrokken blijft, geeft vertrouwen dat het dna van Lucardi niet op de schop gaat. Bovendien is Mentha een partij die wat later op de kar springt en een bedrijf waar al een goede flow in zit een duw in de rug geeft.”

Die duw in de rug zal met name een duw richting het buitenland zijn. Dat is misschien wel het meest wezenlijke verschil met de vorige eigenaar. “Die was daar wat voorzichtiger in en heeft nooit de ambitie gehad om de grens over te gaan”, zegt Koomen. In België wil Lucardi zeker enkele tientallen winkels openen. “We hebben daar online al een aardige positie en veel e-mailadressen in ons klantenbestand eindigen op .be.” Of de juweliersketen bij onze zuiderburen net zo te werk gaat als in eigen land, door ‘winkeltje voor winkeltje’ op eigen kracht te groeien, is nog maar de vraag. “Dat vergt behoorlijk wat inspanning, omdat de filialisering daar al wat sterker is”, zegt de directeur. “Ik sluit niet uit dat we actief naar overnames gaan kijken.” Voor het noemen van specifieke ketens, is het nog wat te vroeg. “Maar het tempo moet er wel in van deze nieuwe eigenaar. Als ik zeg dat we volgend jaar twee winkels geopend, hebben, vragen zij waar de volgende twintig blijven.”

Die twintig is het minimale aantal winkels dat Lucardi in België wil openen. En dan gaat het alleen nog maar over Vlaanderen. “Die heb je wel nodig, wil je een klein beetje je muscles laten zien.” De plannen zijn vrij ver gevorderd. Lucardi heeft al in kaart gebracht in welke winkelstraten- en centra een vestiging op zijn plaats zou zijn. “Volgend jaar kun je ons rustig in België verwachten.” De plannen om ook naar Duitsland te gaan zijn er ook, maar nog minder concreet. Zo is er nog geen aantal te openen winkels vastgesteld en is de analyse van gebieden nog niet gemaakt. “Maar de nieuwe eigenaar heeft de ambitie om naar Duitsland te gaan wel uitgesproken.”  

Groei in eigen land
Lucardi is al tientallen jaren een vertrouwd gezicht in de Nederlandse winkelstraten. Inmiddels zijn er 106 filialen, maar ook in eigen land is de discountjuwelier nog niet uitgegroeid. Een groei met nog zo’n dertig winkels staat voor Koomen vast. “Ik kan zo opnoemen waar ik die zou willen hebben.” Want Lucardi-winkels hoeven geen kilometers uit elkaar te zitten, weet hij. “Een klant verwacht ons dichtbij. Je kunt bij ons ook een batterijtje verwisselen of een bandje vervangen, dus we zijn er ook een beetje voor de service om de hoek.” Als die eerste dertig witte vlekken zijn ingevuld, kan het winkelbestand volgens Koomen eventueel nog worden opgerekt tot 140 à 160. “Dan moet je gaan kijken naar wijkwinkelcentra. Daar zitten vaak een hoorwinkel, twee opticiens en daar hoort ook een juwelier bij.”

Lucardi neemt een opvallende positie in binnen het Nederlandse retaillandschap. Juweliersketens zijn al schaars, discounters daarbinnen zijn dat helemaal. Hetzelfde geldt dan ook voor de directe concurrentie. “Concurrenten zijn er wel, maar allemaal op hun eigen terrein”, zegt Koomen. Met V&D viel de allergrootste concurrent een kleine drie jaar terug al weg. De warenhuizen van Hudson’s Bay zijn daar deels voor in de plaats gekomen, al zijn die weer net iets hoger gepositioneerd. “Maar het is wel belangrijk dat ze er zijn”, zegt de Lucardi-topman. “Ik heb helemaal geen hekel aan concurrentie.” Eveneens in een net wat hoger segment zit Siebel, tot 2006 nog een zusterketen van Lucardi. Maar de belangrijkste concurrenten zijn lokale spelers. “Dat is Mostert in de regio Rotterdam en Strego in Noord-Holland”, noemt Koomen als voorbeelden. “Mensen kiezen of voor ons, of voor hun lokale juwelier. Dat is bijna overal de grootste concurrent van Lucardi.”

Online spelers
Nieuwe spelers zijn er natuurlijk ook, maar die houden het niet altijd lang vol. “Het Franse Histoire d’Or heeft het een paar jaar terug geprobeerd, maar is met de staart tussen de benen weer vertrokken”, weet Koomen. “Christ uit Duitsland probeert het nu, maar heeft zijn winkel in Maastricht alweer gesloten.” Meer bewondering heeft Koomen voor initiatieven uit de onlinehoek. Waar Lucardi steeds meer omnichannel wil worden en inmiddels een online omzetaandeel van vijftien procent heeft, bewandelen anderen de omgekeerde weg. Brandfield en My Jewellery, beide inmiddels ook actief in de winkelstraat, noemt hij als belangrijkste voorbeelden. 

Opvallend is dat Lucardi in al die jaren eigenlijk niet wezenlijk veranderd is. Terwijl de markt harde klappen kreeg, er spelers verdwenen en bij kwamen, bleef de keten doen waar het sterk in is: het verkopen van vooral eigen producten. “Wij hebben er nooit voor gekozen om merken als Pandora of Swarovski te voeren”, zegt Koomen. “Door altijd vast te blijven houden aan eigen collecties, noem het de huiscollectie, hebben we met lage prijzen acceptabele marges kunnen behouden.” Het is precies daar waar veel concurrenten de mist zijn ingegaan, denkt hij. “Veel juweliers hebben de hitte van de merken gevoeld. Die werden vroeger bij de juwelier verkocht, maar nu zie je overal winkeltjes van Pandora en Swarovski opduiken.” Die focus op de beste willen zijn in het private label, is volgens Koomen het grootste geheim van Lucardi. “Noem het discount of noem ons de Action onder de juweliers. Ik vind het allemaal complimenten.”