Loop.a life is eigenlijk een merk en innovatielab ineen. Het circulaire modelabel verkoopt kleding en probeert tegelijkertijd manieren te vinden om steeds meer uit de groeiende textielberg te halen. Een gesprek met oprichter Ellen Mensink.

Ellen Mensink richtte Loop.a life in 2016 op naar aanleiding van de ramp in de kledingfabriek Rana Plaza in Bangladesh, drie jaar eerder. Die liet haar zien dat de modeindustrie is verworden tot een ‘wegwerpindustrie met alle gevolgen van dien’, zoals op de website te lezen staat. Daarbij gaat het om zowel de vervuiling van de aarde als de arbeidsomstandigheden op productielocaties. Tegelijkertijd zag ze dat het grote probleem in de kledingindustrie ook de oplossing is: recyclen van kleding is een van de meest duurzame manieren om textiel te produceren. Het merk is onderdeel van moederbedrijf Brightloops, dat zich richt op het zo lokaal mogelijk ontwikkelen en produceren van circulaire garens en textiele eindproducten. Loop.a life geldt daarbij als het zichtbare eindresultaat aan de voorkant voor de consument.

Duurzaamheidsclaims vliegen je, zeker in de mode, om de oren. Wat is duurzaamheid eigenlijk?
“Dat is zeer complex en een probleem voor consumenten en merken. Merken weten het soms zelf ook niet. Er zijn natuurlijk allerlei certificeringen, maar die zijn soms ook misleidend. Het kost merken geld om die te krijgen en soms kunnen ze er ook weer onderuit. Voor ons is het de samenvoeging van alles. Niet alleen dat laatste stukje van het recyclen. Maar ook het terugdringen van gebruik van water en chemicaliën, gebruik van lokale materialen. Je ziet veel merken op een van die onderdelen inhaken en vervolgens claimen duurzaam te zijn. Dan neigt het soms naar greenwashing.”

Kun je daar een voorbeeld van geven?
“Je ziet bepaalde fastfashionketens die consumenten oproepen hun oude truien in te leveren. Maar die komen vaak niet terug in de nieuwe truien van diezelfde ketens, want die blijven gewoon gemaakt worden van nieuwe materialen. Hoe duurzaam is dat? Wij willen dat soort partijen helpen die stap te maken, door te laten zijn dat gerecycled textiel van steeds betere kwaliteit is en die kleding aan hen te leveren. Zo’n transitie naar circulair textiel gaat nog zeker tien jaar duren, dus als innovatielab hebben we nog veel werk te doen. De afvalberg aan textiel is gigantisch.”

Is de consument er al aan toe?
“De consument is allang om, die is al veel verder dan de merken en modebedrijven. Wij zien in ieder geval dat als je het verhaal vertelt achter wat je doet, dat consumenten dat fantastisch vinden. Het helpt als ze een dagje kunnen meelopen en zien hoe kleding wordt gemaakt. Door dat te zien kunnen ze er zelf nuchter over nadenken. Dat is belangrijk, want er is veel misleiding en dus ook veel wantrouwen. Als consumenten zéker weten dat iets verantwoord gemaakt is, zijn ze ook bereid er extra voor te betalen.” 

Zo’n kijkje achter de schermen is niet voor iedereen weggelegd. Zitten jullie niet te veel in een niche?
“Nee, dat geloof ik niet, al dacht ik dat in het begin wel. Bovendien draait het er ook bij ons natuurlijk in eerste instantie om dat consumenten de producten mooi vinden. Daar kijk je als eerste naar, anders koop je ze niet. En on top of zijn ze ook nog eens duurzaam.” 

Op jullie website gaat het wel vooral over die duurzaamheidspropositie.
“Dat is intern ook altijd wel een discussie. Komt het fashionaspect nou eerst of het duurzame. Wij richten ons op designclassics, mooie items die je langer kunt dragen, met een eigen handschrift. Niet elke keer nieuwe printjes. De kleding moet sowieso mooi zijn en van goede kwaliteit. Maar er zijn meer merken die iets moois maken. Dan is het logisch dat wij ons onderscheiden door te zeggen: dat doen wij ook, maar dan honderd procent duurzaam. Bovendien zijn we een community brand, opgericht om verandering in de mode-industrie te creëren. Daarom willen we ook steeds meer producten als private label voor andere merken maken.” 

En wat betreft jullie eigen merk?
“Op het gebied van verkooppunten maken we mooie stappen. Onze retailstrategie willen we gericht uitbouwen naar een aantal retailers per regio die echt ambassadeurs zijn voor ons. Die ons verhaal vertellen en er ook in geloven. Die strategie hadden we net dit jaar bedacht, en toen kwam corona, waardoor retailers het moeilijk kregen. Wat wel weer leuk is: er kloppen ook juist nu retailers aan die zeggen: wat we dan nog wél inkopen, laat dat dan duurzaam zijn. Bovendien willen steeds meer retailers toe naar een never out of stock-collectie, voor hen zijn onze tijdloze basics interessant. We hebben geen knalstrategie, waarbij we binnen no-time in een bepaald aantal winkels willen liggen. We zoeken naar partijen die voorop lopen en dan kom je juist bij de wat kleinere, specialistische retailers. Je ziet dat die het ook nog relatief goed doen in de markt.” 

Wat is verder jullie verkoopstrategie?
“We zitten op bol.com, wat ik beschouw als een soort Google. Ondersneeuwen? Nee hoor, als je zoekt op ‘duurzame trui’ komen wij bovenaan. Daarnaast is onze eigen webshop een belangrijk verkoopkanaal. En het zou me tof lijken ooit een eigen flagshipstore te hebben. Maar corona helpt daar nu niet bij. Voor een goede winkel moet je toch traffic hebben."

Hoe staat het er financieel voor?
“De coronacrisis raakt ons niet, we doen het beter dan vorig jaar. Dit jaar draaien we break-even en volgend jaar moet winst mogelijk zijn. Niks wijst erop dat dat niet gaat lukken. Het grootste probleem voor een startup is het binnenhalen van die eerste half miljoen omzet. Die eerste vier jaar zijn het allermoeilijkst. Besta je dan nog, dan is het daarna een kwestie van opschalen en professionaliseren. Ook wij moeten nu echt doorgroeien. Dat is ook noodzakelijk als je impact wilt maken. Ik heb Loop.a life nooit opgezet om in de niche te blijven.”