De Nederlandse Franchise Code is een eerste noodzakelijke stap naar meer transparantie over het verdienmodel bij franchise. Dat stelt franchiseadvocaat Nieke Slump in een opiniestuk in Het Financieele Dagblad.

Naast de wettelijke verankering van de franchisecode, pleit Slump voor een ‘objectieve verdienmodellenmeter’ per formule. ‘Hoeveel komt er onderaan de streep bij de franchisegever terecht en hoeveel bij de franchisenemer?’ Daarnaast zou een eerlijke vergelijking moeten worden gemaakt tussen het ondernemen met en zonder franchise.

Ondernemen zonder franchise leidt doorgaans tot een forse kostenbesparing, stelt Slump. Zo valt de afdracht van een percentage van de bruto-omzet aan de franchisegever als vaste last weg. ‘Sommige food-franchisers dragen twee keer hun eigen inkomen af aan de franchisegever als fee’, schrijft Slump. Franchisenemers durven volgens vaak niet goed voor hun rechten op te komen, omdat zij afhankelijk zijn van hun franchisegever.

Slump ondersteunde twee jaar geleden franchisenemers van onder meer Bakker Bart, Top 1 Toys en Op=Op Voordeelshop in een aangifte tegen hun moederbedrijven. De rechter veegde alle claims uiteindelijk van tafel.

Veertig procent van de franchisenemers is ontevreden over de samenwerking met de franchisegever, bleek eerder dit jaar uit onderzoek van de Rabobank. De meeste bezwaren gaan over de financiële verhoudingen. Zo ervaart bijna de helft van de franchisenemers onvoldoende toegevoegde waarde in verhouding tot de feest die ze moeten betalen. Ook zegt ruim veertig procent onvoldoende inkomen te kunnen genereren binnen het verdienmodel van de formule.