Het grootste gevaar voor Tony’s Chocolonely is dat een ‘Japanse manier van werken’ ontstaat en de lol verdwijnt. “Voor mijn gevoel wordt Tony’s al te corporate”, zegt chief chocolate officer Henk Jan Beltman van het chocolademerk in het septembernummer van RetailTrends, waarvan hij ook gasthoofdredacteur is.

Beltman moet er niet aan denken om bij Nestlé of een andere grote multinational te werken, ook al zou dat helpen bij zijn missie om de branche slaafvrij te maken. “En bovendien, we helpen hen al”, stelt hij. “Mijn collega Mireille Bridié heeft maar één taak: alle Tony’s-geheimen
doorvertellen. Wat er goed ging, wat er fout ging. Zij is een soort impactconsultant voor partijen als Albert Heijn, Lidl en HEMA, maar ook voor concurrerende fabrikanten.” Daar wordt volgens hem nog weleens ongemakkelijk op gereageerd. “Concurrenten die met elkaar praten, tja, dat is men niet gewend.”

Beltman ligt verder wakker van de vraag wat het merk op de lange termijn nodig heeft. Zo weet hij niet wat hij zou doen als Unilever zich zou melden met een overnamebod. “Dit is het type dilemma waar ik de laatste tijd mee worstel. Hoe borgen we impact en groei?”

Kritiek van oprichter Teun van de Keuken raakt Beltman steeds minder, vertelt hij. Dat het werk van het duurzame chocolademerk niets uitmaakt en dat de arbeidssituatie in de productielanden juist verslechterd zou zijn, noemt hij onzin. “Die woorden waaien dus zo langs me heen.” De enige kritiek die hem pijn deed is dat Van de Keuken Tony’s een happyclappy-club had genoemd. “Omdat er een kern van waarheid in zit.”

Beltman gaat in het septembernummer van RetailTrends uitgebreid in op de toekomst van Tony’s Chocolonely en zijn eigen rol daarin. Klik hier voor informatie over een membership.