Elise Vanaudenhove (51)
Ceo Bristol
Ook: yoga- en pilatesdocent, allergisch voor statussymbolen

Je grootvader stond aan de wieg van Bristol. Hoe is het om zijn levenswerk voort te zetten?
“Dat is heel bijzonder en een grote verantwoordelijkheid. Mijn opa was een echte pater familias, een heerlijke man. Hij kon goed vertellen en genoot ervan om mensen aan het lachen te maken. Samen met mijn oma heeft hij een warm nest gecreëerd. We zijn nog steeds een hechte, vrolijke familie. Kerst vieren we bijvoorbeeld altijd samen. Dan huren we een hotel af, anders past het niet.”

Eerder werkte je onder meer in de reclamesector. Waarom gooide je het roer om?
“Om eerlijk te zijn: ik was het harde businessleven kotsbeu. Ik wilde iets totaal anders doen en heb verschillende opleidingen gevolgd. Zo ben ik gezondheidstherapeut, yoga- en pilatesdocent en coach. Samen met mijn man heb ik negen jaar een bed & breakfast annex welnesscentrum bij ons huis gerund. Een prachtige tijd waarin ik veel geleerd heb.”

Toch besloot je het zakenleven weer in te gaan.
“Ik kwam op een punt waarop ik dacht: wat als ik het bedrijfsleven weer in ga, met alles wat ik de afgelopen jaren geleerd heb? Rond diezelfde tijd werd ik gevraagd voor de raad van commissarissen van Euro Shoe Groep en uiteindelijk werd ik ceo. Maar eerlijk is eerlijk, ik zat er eerst niet echt op te wachten. Ik heb het een jaartje gecombineerd, maar dat ging niet. Dan moest ik wegrennen van een vergadering om op tijd op de yogamat te staan. Verre van ideaal.”

Wat overtuigde je om in het bedrijf te komen?
“Binnen Euro Shoe Groep hangt nog altijd de open, informele sfeer die mijn opa gecreëerd heeft. Natuurlijk zijn er weleens onenigheden, maar als het erop aankomt sluiten de gelederen zich, vormen we met elkaar een blok. Dat gaf me de moed om erin te stappen. Retail is een keiharde branche. Als dit team en deze cultuur er niet waren geweest, denk ik niet dat ik dit zou kunnen.”

Bristol zit door de corona-uitbraak in zwaar weer. Wat doet dat met je?
“Het managen van de coronacrisis was zeer pittig. Het verlies door de deels verplichte winkelsluitingen kunnen we niet meer goed maken maar we hebben een strak plan voor de toekomst. Het worden nog twee zware jaren met een druk programma maar we geloven in de toekomst van de keten.”

Welke lessen uit je eerdere loopbaan neem je mee in je huidige rol?
“Een goede leidinggevende is meester van zijn ego. Ik weet goed wat ik wel en niet kan en ik heb geleerd te relativeren. Verder is mijn empathisch vermogen gegroeid en ik kan dat beter inzetten. Dat is erg zinvol als je een bedrijf runt, je moet je mensen aanvoelen om hen te kunnen motiveren. Ik ben geen typische ceo, nee.”

Bristol staat bekend om zijn kleine prijzen. Ben je zelf een koopjesjager?
“Ik ga niet bewust op pad tijdens de sale om flinke kortingen te scoren, maar ik word wel blij van een leuke vondst waarbij de prijskwaliteitverhouding klopt. Dat hoeft trouwens geen product van een bekend merk te zijn. Sterker nog, ik ben allergisch voor statussymbolen.”

Wat staat er nog op je bucketlist?
“Ik heb nooit het gevoel gehad dat ik nog per se iets wilde doen. Ik stel mezelf regelmatig de vraag: word ik hier nog gelukkig van? Zo niet, dan ga ik iets anders doen. Ik kijk gewoon welke verrassing er achter de volgende hoek ligt.” Lacht: “Al zou ik wel graag oma willen worden. Maar ik heb niet in de hand wanneer mijn kinderen daaraan toe zijn.”

Zou het meisje dat je was trots zijn op de vrouw die je bent geworden?
“Dat denk ik wel. Ik heb me nooit laten vastzetten in een vervelende situatie, maar volgde mijn gevoel en zorgde voor verandering. Ik vind het heel belangrijk dat mijn kinderen trots op me zijn. Ik heb altijd geprobeerd om hen iets bij te brengen door een goed voorbeeld te zijn, niet door met het vingertje te zwaaien. Ik zie dat zij nog bewuster in het leven staan en beter nadenken over hun keuzes dan ik. En daar ben ik heel fier op.”