Door Hans Verstraaten
Bron: RetailTrends 9

Onlangs spande ’s lands SlijtersUnie een rechtszaak aan tegen de gemeente Nieuwegein en tegen de Vereniging van Nederlandse Gemeenten vanwege blurring. De slijters waren boos op het feit dat een aantal gemeenten toestaat dat in onder meer boekhandels en modezaken een wijntje wordt geschonken aan de klant. Wijn, zo stelt ’s lands SlijtersUnie, dat is strikt voorbehouden aan onze slijters. En oké, aan die verdomde supermarkten. Maar mensen, waar blijven we als straks elke winkel een wijntje gaat schenken?

In de media werd blurring in de retail gebracht als een nieuwe ontwikkeling. Daar keek ik wel van op. Want ik kom al jaren bij een boekhandel ergens in de Betuwe (ik word niet specifieker, want zoveel boekhandels zijn er niet in de Betuwe – namelijk twee – en eer je het weet heeft mijn boekhandel de SlijtersUnie op zijn dak) en als ik daar op zaterdagmiddag kom, vraagt de eigenaar immer: “Wijntje, Hans?” En dan, dit is best cruciaal lezers, drink ik een wijntje. En weten jullie wat? Ik heb nog nooit, niet één zaterdagmiddag, gedacht: ‘Hé, ik sla een bezoek aan de slijter maar eens over vanmiddag, want ik heb al een wijntje gehad bij de boekhandel.’

Die SlijtersUnie, ze hadden zich ook de ZeikUnie kunnen noemen. Dat zou zelfs beter zijn, want volgens mij gaat het om een inkomensderving bij hun leden van naar schatting nul komma nul euro. En bovendien werkt het volgens mij ook andersom. Niets staat een slijter in de weg om in zijn of haar winkel pakweg Het handboek voor de moderne wijnliefhebber (29,50 euro) te verkopen. Hé, nu je het zegt; in diezelfde Betuwe is een slijter die behalve flessen ook wat boeken verkoopt. Het wachten is nu op een rechtszaak van ’s lands Boekwinkelunie tegen die blurring van mijn slijter.

Behalve dat het een stelletje zeikerds zijn, voeren ze daar bij de SlijtersUnie ook een achterhoedegevecht. Wat zeg ik: EEN ACHTERHOEDEGEVECHT. In kapitalen. Ik trap eens een open deur in die al een tijdje wagenwijd openstaat: wie een fysieke winkel heeft moet in deze tijd beleving bieden om het hoofd boven water te houden. Ooit van beleving gehoord, SlijtersUnie? En blurring is een van de middelen om beleving te creëren. Ja, er kan mij, als klant, niet genoeg geblurd worden. Action die tussen al zijn goedkope rotzooi ineens een partijtje shawls van Hermès in de aanbieding doet. ‘Veertig procent korting! Nu slechts 1248 euro!’. Ik zie ’t helemaal voor me. Evenals hippe designfietsen bij Blokker om het imago wat te ontsaaien. Maar ook: cursussen omgaan met ADHD’ertjes en aspergertjes bij Intertoys. Chardonnaydagen bij Zara. De nieuwste iPad bij de bakker om de hoek. Een gratis tatoeage naar keuze bij de aanschaf van een keukeneiland bij IKEA. Door Bengaalse kinderhandjes gemaakte grappige speelgoedbeertjes, speciaal voor de klanten van Primark en H&M.

Dat blurren in retail, de mogelijkheden zijn talloos. Maar goed, we hadden het over dat deel in retail dat hier niet aan mee wenst te doen, de SlijtersUnie. Want die zeikerds hebben nog een rechtszaak aangespannen tegen – let op, ik verzin dit niet – pakketbezorgers die drank aan huis leveren. Zeker met het hele bestuur de cursus juridische zaken voor beginners gevolgd? Joehoe! De SlijtersUnie trekt ook nog ten strijde tegen onlineretail. Ja, hoogstwaarschijnlijk ook tegen dat verdomde internet dat zo in opkomst schijnt te zijn. En weer verloren hè, die rechtszaak. De Raad van State oordeelde dat niet de pakketbezorger maar de slijter van de online te bestellen alcohol de slijter is. Zo’n pakketbezorger valt zodoende niet onder de Drank- en horecawet. U en ik hadden dit ook wel kunnen verzinnen, zelfs zonder zo’n cursus juridische zaken voor beginners.

Als ik als slijter aangesloten was bij die unie, zou ik de volgende dringende vragen stellen. Zeg, al die hopeloze rechtszaken die jullie aanspannen; waarom (in godsnaam waarom) en wat kost dat allemaal? Alsmede de vraag: zeg, komen jullie deze eeuw nog met wat nuttige tips en adviezen op het gebied van beleving voor jullie leden? Oh ja, tot slot; de SlijtersUnie heeft nóg een rechtszaak lopen. Doel: de verkoop van drank door supermarkten verbieden. Ik heb zo’n flauw vermoeden wat de uitspraak zal zijn.