In de rubriek Selfie schetsen we iedere maand binnen het magazine van RetailTrends een beeld van een persoon achter een retailer of merk. Zo ook van Ace & Tate-oprichter Mark de Lange.
Mark de Lange (36)
Oprichter Ace & Tate
Ook: leest graag pulp en oefent soms een telefoontje voordat hij belt
Ace & Tate wil een traditionele branche opschudden. Breek je graag met tradities?
“Ik hecht nul waarde aan etiquette of dingen doen ‘omdat we dat altijd zo gedaan hebben’. Ik ben ook altijd op zoek naar nieuwe dingen, vooral op cultureel vlak. Zo ontdekte ik onlangs de Britse kunstenaar Peter Joseph. Zijn werk is minimalistisch, maar met gevoel. Strak, tijdloos en toch warm. Dat is ook mijn stijl. Je ziet het terug in mijn kleding en woninginrichting. Met poespas heb ik niet zoveel.”
Welke gewoonte koester je juist?
“Mijn ouders hebben me geleerd om nooit boos te gaan slapen en meningsverschillen uit te praten. Als puber was ik strontvervelend en ik ben nog steeds ongeduldig, dus dit is een waardevolle gewoonte. Ik ben enig kind,...
In de rubriek Selfie schetsen we iedere maand binnen het magazine van RetailTrends een beeld van een persoon achter een retailer of merk. Zo ook van Ace & Tate-oprichter Mark de Lange.
Mark de Lange (36)
Oprichter Ace & Tate
Ook: leest graag pulp en oefent soms een telefoontje voordat hij belt
Ace & Tate wil een traditionele branche opschudden. Breek je graag met tradities?
“Ik hecht nul waarde aan etiquette of dingen doen ‘omdat we dat altijd zo gedaan hebben’. Ik ben ook altijd op zoek naar nieuwe dingen, vooral op cultureel vlak. Zo ontdekte ik onlangs de Britse kunstenaar Peter Joseph. Zijn werk is minimalistisch, maar met gevoel. Strak, tijdloos en toch warm. Dat is ook mijn stijl. Je ziet het terug in mijn kleding en woninginrichting. Met poespas heb ik niet zoveel.”
Welke gewoonte koester je juist?
“Mijn ouders hebben me geleerd om nooit boos te gaan slapen en meningsverschillen uit te praten. Als puber was ik strontvervelend en ik ben nog steeds ongeduldig, dus dit is een waardevolle gewoonte. Ik ben enig kind, mijn vader en moeder waren respectievelijk vijftig en veertig jaar toen ik geboren werd. Ze hebben altijd hun best gedaan om aan te sluiten bij mijn belevingswereld. Door die manier van opvoeden heb ik broertjes of zusjes nooit gemist.”
Je bent een jonge ondernemer. Heb je weleens het gevoel dat je jezelf extra moet bewijzen?
“In het begin voelde ik me niet altijd serieus genomen. Ik heb geleerd om daar lak aan te hebben. Toen ik het boek The obstacle is the way van Ryan Holiday las, ontdekte ik dat een probleem alleen een probleem is als ik het zo zie. Veel hangt af van mijn eigen perceptie. Als je iets probeert te zien als een leermoment en niet alleen als een probleem, helpen de meeste obstakels je uiteindelijk verder.”
Wat doe je om te ontspannen van de hectiek van alledag?
“Ik ben begonnen met mediteren. Het klinkt wat zweverig, maar het helpt me om beschouwend naar lastige dingen te kijken en afstand te nemen van primaire emoties. Verder ga ik regelmatig te voet naar kantoor en weer naar huis. Door die wandeling van dertig minuten kom ik weer ontspannen thuis en heb ik de werkdag afgesloten. Ook lezen of een concert bezoeken brengen me tot rust. Ik heb een brede smaak, ik houd van de allergrootste pulp tot biografieën en van rock tot hiphop. Bij een concert ga ik volledig op in de muziek en denk ik even aan niets anders. Dat werkt heel ontspannend.”
Oefen je weleens een telefoontje voordat je belt?
“Net nog, voorafgaand aan dit gesprek. Inmiddels doe ik het niet meer zo vaak. Bij belangrijke telefoontjes schrijf ik wel altijd wat basispunten of steekwoorden op.”
Met wie voel je je diep verbonden?
"Met Eva, mijn vriendin. Bij haar ben ik thuis. En natuurlijk met mijn ouders. Zij zijn er altijd voor me. Verder heb ik een aantal goede vrienden en een zakelijk mentor met wie ik goed contact heb. Als ik advies wil, of gewoon wil ontspannen, ga ik naar deze mensen toe.”
Zou de jongen die je was trots zijn op de man die je bent geworden?
“Mijn dertienjarige zelf zou misschien teleurgesteld zijn dat ik geen lead gitaar speel in een rockband. Maar ik ben heel gelukkig met wie ik nu ben. Ik heb goede vrienden en een topvriendinnetje om me heen en maak mijn droom waar qua werk. Ik heb geleerd om geluk te halen uit wat ik op dat moment doe. Ik ben niet meer zoveel bezig met gisteren of morgen, maar probeer nú te leven.”