In de rubriek Selfie schetsen we iedere maand binnen het magazine van RetailTrends een beeld van een persoon achter een retailer of merk. Zo ook van Joost Labadie, die met Subway onlangs zijn tweehonderdste filiaal in Nederland opende en nog lang niet is uitgegroeid.
Joost Labadie (53)
Country director Subway
Ook: chef-kok in de dop en niet gemakkelijk voor zichzelf
Aan je carrière te zien, houd je van eten. Je werkte onder meer bij Kentucky Fried Chicken en zit nu bij Subway.
“Dat klopt. Ik mag graag uitgebreid koken, zeker als er gasten komen. Het bereiden van vis- en schaaldieren vind ik het leukst, mooie producten die op veel manieren klaar te maken zijn. Verder ben ik lid van een kookclub van negen mannen. Elke maand gaan we onder begeleiding van een chef-kok aan de slag in Aan de Poel, in Amstelveen. Ons streven is om op tweesterrenniveau te koken.”
Dat is behoorlijk ambitieus voor een hobbykok.
“Ik heb een enorme innerlijke drang om te presteren. Het is nooit goed genoeg. Ik kan ook geen spelletje spelen om de lol, ik wil altijd...
In de rubriek Selfie schetsen we iedere maand binnen het magazine van RetailTrends een beeld van een persoon achter een retailer of merk. Zo ook van Joost Labadie, die met Subway onlangs zijn tweehonderdste filiaal in Nederland opende en nog lang niet is uitgegroeid.
Joost Labadie (53)
Country director Subway
Ook: chef-kok in de dop en niet gemakkelijk voor zichzelf
Aan je carrière te zien, houd je van eten. Je werkte onder meer bij Kentucky Fried Chicken en zit nu bij Subway.
“Dat klopt. Ik mag graag uitgebreid koken, zeker als er gasten komen. Het bereiden van vis- en schaaldieren vind ik het leukst, mooie producten die op veel manieren klaar te maken zijn. Verder ben ik lid van een kookclub van negen mannen. Elke maand gaan we onder begeleiding van een chef-kok aan de slag in Aan de Poel, in Amstelveen. Ons streven is om op tweesterrenniveau te koken.”
Dat is behoorlijk ambitieus voor een hobbykok.
“Ik heb een enorme innerlijke drang om te presteren. Het is nooit goed genoeg. Ik kan ook geen spelletje spelen om de lol, ik wil altijd winnen. Ik heb dat altijd gehad en naarmate ik ouder word, neemt die drive alleen maar toe. Nee, ik ben niet gemakkelijk voor mezelf.”
Waar komt die drive vandaan?
“Mijn ouders hebben me altijd gestimuleerd om veel te doen en een brede interesse te ontwikkelen. Ik ging veel met mijn vader op pad, naar musea en kunstgalerieën bijvoorbeeld. Nog steeds doe ik dat graag. Laatst was ik in New York en dan sla ik een bezoek aan het Museum of Modern Art zeker niet over. Vooral Afrikaanse kunst vind ik mooi. De liefde voor kunst zit in onze familiegenen. Mijn broer is bijvoorbeeld vernoemd naar de schilder Marc Chagall.”
Nog even terug naar het eten. Met wie zou je weleens willen dineren?
“Met Elon Musk. Hij is politiek gezien vrij controversieel, maar ook een enorme visionair. Ik zou met hem willen praten over hoe de wereld er over vijftig jaar uitziet. Daar heeft hij vast interessante ideeën over.”
Waar droom je al een tijd van?
“Om een jaar vrij te nemen en over de aardbol te zwerven. Maar ik gun mezelf daar geen tijd voor. Daarom verken ik de wereld in kleine stapjes, tijdens kortere reizen. Inmiddels heb ik alle continenten wel bezocht.”
Stel: je huis, met alles wat je bezit, staat in brand. Nadat je je geliefden en huisdieren gered hebt, kun je nog één ding redden. Wat?
“Een vaas van de glasontwerper Andries Copier. Deze is van mijn ouders geweest, wat ‘m extra bijzonder maakt. Hij was eigenlijk niet te koop, maar mijn vader hield net zo lang voet bij stuk tot hij hem kon kopen.”
Wat is het grootste dat je bereikt hebt in je leven?
“Ik heb al ruim vijftien jaar een relatie. Daphne steunt me bij alles wat ik doe, ook in mijn carrière. Ik ben veel weg voor mijn werk en het is zeker niet vanzelfsprekend dat een partner daarvoor begrip kan opbrengen. Ik vind het heel mooi dat ze vierkant achter me staat.”
Zou de jongen die je was trots zijn op de man die je bent geworden?
“Gedeeltelijk. Als kind wilde ik chirurg worden. Totdat ik het topje van mijn duim verloor… Een vriendje knipte ‘m er per ongeluk af met een heggenschaar toen hij een tak wilde afknippen. Dat betekende het einde van die droom, maar niet van de vriendschap overigens. Ik zal niet snel zeggen dat ik trots op mezelf ben. Ik kan me ook niet voorstellen dat het ooit goed genoeg is wat ik doe. Ik stel nu eenmaal hoge eisen aan mezelf en vind al snel dat het beter kan. Maar een beetje trots ben ik wel.”
Bron: RetailTrends 11